ไข้หวัด

เป็นโรคที่ไม่อันตราย แต่เกิดขึ้นได้บ่อยกับบุคคลทุกวัย พบได้ทั่วโลก เนื่องจากสามารถติดต่อได้ง่าย                   สามารถเป็นได้ทุกฤดูการ เมื่อมีอากาสเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว จะมีผู้ป่วยเป็นไข้หวัดจำนวนมาก

สาเหตุ เกิดจากเชื้อไวรัส ซึ่งปะปนอยู่ในน้ำมูก น้ำลาย เสมหะ สิ่งของเครื่องใช้และลมหายใจของผู้ป่วย ผู้ที่ร่างกายไม่แข็งแรงความต้านทานโรคต่ำ เมื่อได้รับเชื้อไข้หวัดจะมีโอกาศป่วยได้ง่าย

เชื้อที่ทำให้เกิดโรค คือ เชื้อไวรัสที่มีชื่อว่า ไรไนไวรัส และอื่นๆ

แหล่งของโรค ได้แก่ผู้ป่วยที่อยู่ในระยะแพร่เชื้อ โดยเชื้อโรคแพร่กระจายออกจากร่างกายทางน้ำมูก น้ำลาย และเสมหะ รวมทั้งอาจติดอยู่กับเสื้อผ้า เครื่องใช้ต่างๆ ของผู้ป่วย

การติดต่อ

-          การติดต่อทางตรง  โดยการสัมผัสใกล้ชิดกับผู้ป่วย

-          การติดต่อทางอ้อม โดยใช้สิ่งของร่วมกับผู้ป่วย

ระยะฟักตัวของโรค จะประมาณ 1-3 วัน นับตั่งแต่ได้รับเชื้อเข้าสู่ร่างกาย จนเริ่มมีอาการปรากฏให้เห็น

อาการของโรคนี้คือ อาการระยะแรกของไข้หวัดคือ รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว มีไข้เล็กน้อย และจะรู้สึกปากหอแห้งอักเสบและคันคอ มีอาการคัดจมูก มีน้ำมูกไหลออกมา ทำให้หายใจไม่สะดวก มีอาการไอ จาม ปวดศีรษะ ปวดเมื่อยตามร่างกาย อ่อนเพลีย เบื่ออาหาร

ยาที่ใช้รักษาก็จะมี พาราเซตามอล ใช้แก้ปวด ลดไข้ ยาแก้ไอ  ยาคลอร์เฟนิรามีน แก้แพ้ ลดน้ำมูก

โรคแทรกซ้อนที่สามรถเกิดจากโรคนี้ได้คือ หากปล่อยไว้อาจมีน้ำมูกข้นเหลืองหรือเขียว เกิดโรคแทรกซ้อนได้เช่น โรคโพรงอากาศรอบจมูกอักเสบ ปอดบวม หลอดลมอักเสบ ต่อมทอมซิลอักเสบ ครับ